اتصال با استفاده از خطوط تلفن :
در حال حاضر متداول ترین نوع اتصال در کشور ما اتصال از طریق خطوط تلفن شهری میباشد. در این نوع اتصال احتیاج به یک مودم برای ارتباط با یک شرکت ارائه دهنده خدمات اینترنت (ISP) داریم.خطوط تلفن شهری بسته به مناطق مختلف مخابراتی ممکن است یک از سه حالت زیر باشند :
الف) خطوط آنالوگ معمولی : منظور از این نوع خطوط همان خطوط تلفن معمولی میباشد.نرخ انتقال اطلاعات این خطوط حداکثر 6،33 کیلو بایت در ثانیه ( kilo Bite Per Seconds =Kbps ) است.استفاده از این خطوط اتصال به اینترنت در کشورمان بسیار رایج است.
ب) خطوط : T1خطوط مخابراتی مخصوصی است که در امریکا و کانادا ارائه می شود. بر روی هر خط T1 تعداد 24 خط تلفن معمولی شبیه سازی می شود و می تواند با نرخ 5،1Mbps انتقال داده نماید.
ج) خطوط E1 : نام خطوط مخصوصی است که در اروپا و همچنین ایران ارائه می شود.بر روی هر خط E1 تعداد30 خط تلفن معمولی شبیه سازی می شود هر خط E1 می تواند حامل پهنای باند Mbps2 باشد.مشخصه این سیستم پیش شماره متفاوت آنها نسبت به خطوط عادی است. (مثلا پیش شماره های 971 در تهران ).
کلیه اتصالات به اینترنت از طریق خطوط تلفن سه گانه فوق به یکی از دو روش زیر انجام می گیرد :
(a روش Dial up :
متداول ترین روش اتصال به اینترنت در کشور ایران این نوع می باشد. در این روش شما پس از خریدن یک کارت اینترنت با استفاده از مودم خود و گرفتن شماره تلفن به شیوه ای که توضیح خواهم داد با اینترنت متصل می شوید. شیوه Dial up قدیمی ترین و کم سرعت ترین نوع ارتباط با اینترنت می باشد. با توجه به نوع خطوط تلفن شهری ( آنالوگ معمولی یا E1) و همچنین بسته به سرعت مودم ممکن است سرعت انتقال داده متفاوت باشد.
شما با یک مودم با توجه به حداکثر ظرفیت اسمی خطوط تلفن آنالوگ که Kbps6،33 می باشد. حتی با یک مودم مناسب نیز می توانید با این سرعت انتقال اطلاعات به اینترنت متصل شوید . به علت فرسودگی خطوط و عوامل دیگر ﻋﻤﻼً هیچگاه سرعت ارتباط شما با اینترنت از طریق این روش فراتر از Kbps10 نخواهد بود. خطوط E1 نیز وضعیت چندان بهتری نخواهد داشت .
b) روش DSL:
DSL یا Digital Subscriber Line (به معنی خط اشتراک دیجیتال) ، یک شیوه موثر و در عین حال کم هزینه جهت اتصال به اینترنت است که از سرعت و کیفیت مطلوبی برخوردار است. انواع مختلفی از DSL موجود است که امکان اتصال به اینترنت را با سرعت ها و امکانات مختلفی به وجود می آورند.
نوعی که عموما برای مصارف خانگی از آن استفاده می شود DSL – Asymmetric یا ADSL یا DSL نا متقارن می باشد که در بهترین شرایط ، ﻋﻤﻼً امکان گرفتن اطلاعات با سرعتی معادل با Mbps 2 و فرستادن اطلاعات با سرعتی حدود Kbps 256 را مهیا می سازد .
اما آنچه که باعث شده ADSL به سرعت در همه جای جهان رشد کند ( صرفنظر از بعضی کشورها از جمله کشورمان) این است که :
اولـاً :ADSL از همان زوج سیم های تلفن معمولی استفاده می کند یعنی نیاز به سیم کشی جدید از مخابرات یا ISP به خانه ها نیست و لذا از این جهت هیچ هزینه ای صرف نمی شود. (بر خلاف سیستمهای cable)
ثانیاً : در ADSL شما همواره به اینترنت متصل هستید و در عین حال می توانید از تلفن یا فاکس خود هم استفاده کنید ، یعنی خط تلفن شما هیچ وقت به دلیل استفاده از اینترنت اشغال نمی شود.
ثالثــا ً: تجهیزات سخت افزاری استفاده از DSL بسیار ارزان قیمت هستند. (برخلاف سیستمهای ماهواره ای و Wire less)
مثل هر سیستمی DSL معایبی هم دارد.مهمترین و ﻣﺴﺄله ساز ترین مشکل DSL این است که کیفیت و سرعت انتقال داده بستگی به فاصله مشترک از مرکز تلفن دارد. یعنی اگر خانه شما در حوالی مرکز تلفن باشد با سرعت بیشتری به اینترنت متصل می شوید و بالعکس. این قضیه وقتی ﻣﺴﺄله ساز خواهد بود که فاصله شما از مرکز تلفن بیش از 5 کیلو متر باشد که در این صورت معمولاً استفاده از DSL مقدور نخواهد بود .همچنین کیفیت پایین سیم های تلفن و پوسیدگی احتمالی آنها نیز اثر نا مطلوبی در ارتباط شما خواهد داشت.
امروزه برخی از شرکت های ارائه دهنده اینترنت(ISP) در ایران خدمات اینترنت به صورت ADSL را ارائه می دهند.با توجه به مزایای این روش نسبت به روش قدیمیDial up پیش بینی می شود این روش در ایران به سرعت جایگزین شود.
برخی ازIsp ها در برخی مناطق شهری که در مرکز مخابرات تجهیزات لازم جهت ارتباط DSL نصب کرده اند می توانند به مشترکین خدمات ADSL ارائه دهند. شما برای این کار کافیست با Isp مورد نظر تماس بگیرید تا با مراجعه به منزل شما مودم DSL را که هزینه ای حدود 15 تا 20 هزار تومان خواهد داشت برای شما نصب کنند.هزینه استفاده از این روش با توجه به اتصال دائمی شما،به صورت آبو نمان ماهیانه می باشد. متاسفانه در حال حاضر با توجه به عدم فراگیری این روش هزینه استفاده از آن در ایران گران می باشد.
2- اتصال بی سیم (Wire less) :
یک روش بی سیم برای تبادل اطلاعات است.در این روش از آنتن های فرستنده و گیرنده در مبدﺃ و مقصد استفاده می شود. برد این آنتن ها بین 2 تا 5 کیلو متر بوده و در صورت استفاده از تقویت کننده تا20 کیلو متر هم قابل افزایش است .از نظر سرعت انتقال داده این روش مطلوب بوده اما به دلیل ارتباط مستقیم با اوضاع جوی و آب و هوایی از ضریب اطمینان بالایی برخوردار نیست.
برخی از Isp ها در ایران نیز امکان استفاده از این سیستم را برای مشترکین خود مهیا کرده اند. اما با توجه به هزینه نصب تجهیزات بسیار گران قیمت (حدود 5،1 میلیون تومان) و هزینه سنگین شارژ ماهیانه (حدوداً ماهی 500 هزار تومان)،به هیچ وجه دارای صرفه اقتصادی استفاده شخصی نمی باشد، مگر شرکتهای که دارای استفاده های گسترده از شبکه اینترنت هستند.
البته در برخی از شبکه های LAN محلی مانند محیط دانشگاهها سیستم اتصال به صورت Wire less به شبکه داخلی موجود است که برای استفاده در رایانه های کیفی (Laptop) مناسب می باشد.
3- اتصال کابلی :
این نوع اتصال هنوز در ایران وجود ندارد. در این روش به جای خطوط تلفن از خطوط کابلی (همانند تلویزیون های کابلی) استفاده می شود.
